بررسی تاریخی روستایی به نام قیسوند
نمی دانم این وبلاگی که درست کردم به نتیجه می رسد کسی از اهالی بیلوار این را می خواند که کمک بکند ولی امیدوارم واگرهم کسی نبود خودم به تنهایی ادامه می دم تا اینکه موفق بشم افراد زیادی رو به این منطقه بیاورم.
این دهستان درجایی قرار گرفته که ازچندین منطقه مهاجرپذیربوده ازیک طرف مهاجران کردستانی ساکن این منطقه شدن ازیک طرف ازمنطقه ی قدیمی وتاریخی دینور افرادی آمدن حتی با وجود فاصله ی زیاد ازلرستان هم رانده شده هایی به این منطقه مهاجرت کرده اند به همین دلیل درروستاهای این ناحیه گویشهای مختلفی وجود داشته وازیک روستا به روستای دیگرکه شاید فاصله ی آنها به یک کیلومتر هم نرسد گویش متفاوتی را شاهد هستیم واین تنوع گویش برای زبان شناسان می تواند مرجع خوبی باشد. درروستای سورنی که من خود درآن رفت وآمد داشته ام لهجه ی سورانی تا لری خرم آباد وجود داشته است. که متاسفانه درمیان نسل جدید با توجه به وجود تلویزیون ورفت وآمد وارتباط بیشتر با مناطق شهری درحال نابود شدن است ونسل جدید همگی به یک لهجه که کم کم دارد به فارسی نزدیک می شود صحبت می کنند. متاسفانه دراکثر روستاهای این منطقه مثل دیگرمناطق لهجه های مختلف زبان درحال نابود شدن است. والبته این مشکل فکرکنم درتمام دنیا وجود دارد وطبق گفته زبان شناسان هرروز هزاران گویش برای همیشه ازبین خواهد رفت. وشایدباید این واقعیت تلخ را بپذیریم.
موضوعی که می خوام به آن بپردازم نام روستاهای این منطقه می باشد. البته من همه ی روستاها را نمی شناسم اولین روستا به زبان محلی « قَلا» نام دارد که درفارسی یعنی قلعه ودرتابلوی نام روستا قلعه شاخانی آمده است که ای کاش درهنگام زدن تابلوی نام روستا ازهمان لهجه ی محلی استفاده شود که زیباتروآشناترمی باشد به نظرمن نباید نام ها را به زبان دیگر ترجمه کرد که اگرچنین باشد وقتی به یک کشور اروپایی می رویم باید نامهای آنها را نیز ترجمه کنیم به نظرمن نام قابل ترجمه شدن نیست ونباید ترجمه شود وبا همان لهجه وزبان محلی نوشته شود.
دراین روستا است که راه آسفالته وفرعی دهستان شروع می شود.بعد ازاین روستا بدون فاصله روستای قیسوند شروع می شود که من نمی دانم قیسوند یعنی چه اما باتوجه به نوشته هایی که درمورد روستایی به همین نام درمحلی دیگرخوانده ام آمده است که قیسوند معرب شده ی گیسوند است وشاید این روستا هم همین گونه بوده است. اما آنچه این روستا را ازدیگرروستا ها متفاوت می کند نوع پوشش و لهجه ی مردمان است مردم این روستا که مهاجرانی ازشهرستان جوانرود هستند پوشش زنان آنها برعکس بقیه ی منطقه برروی لباس بلندکردی قبامی پوشند وبه سرسربند نمی بندند بلکه ازروسری های بزرگ استفاده می کنند و ردایی هم که روی پشت می اندازند و درجلو گردن گره می زنند که درزبان محلی به آن « ماشته » می گویند متفاوت ازتمام منطقه است وگویش آنها نیز جافی ازگویشهای منطقه ی جوانرود می باشد . دراین روستا یک تپه ی باستانی قرار دارد درواقع این تپه اولین تپه باستانی از سلسله تپه های این منطقه است چون دراین منطقه برروی یک خط درهرچند کیلومتر یک تپه ی باستانی قرار دارد اما من نمی دانم چرا هیچ گاه درهیچ کدام ازتپه های این منطقه کاوش باستان شناسی صورت نگرفته است . درنوشته های بعدیم به جنبه ی باستان شناسی این تپه ودیگرتپه ها بیشتر خواهم پرداخت.
برای توضیحات بیشتردرمورد این روستا ونقاط دیدنی آن به یاری دوستانی ازاین منطقه نیاز دارم که امیدوارم صورت بپذیرد.
برای رفع خستگی هم یه عکس همراه می کنم که پارسال زمستان گرفته شده هنگامی که برف سنگینی تمام منطقه را پوشانده بود.
کلمات کلیدی :
